Yangon

Dag 4 Yangon

Mingalabar!

Vandaag vlogen wij naar Yangon en daarmee dus naar de eerste plaats die wij in Myanmar aandoen. Yangon was voorheen de hoofdstad en is nog steeds de grootste en belangrijkste stad van Myanmar.

In Bangkok stonden wij weer vroeg op en gingen wij met de taxi naar het vliegveld. Bij de gate en later in het vliegtuig zagen wij dat we echt de enige westerlingen waren. Ik had verwacht dat men dan ook naar zou gaan staren, maar dat was niet het geval. Een goede vlucht bracht ons in 1,5 uur naar Yangon.

Ik had al gelezen dat de mannen in Myanmar lange rokken dragen en dit zag ik dan ook direct bij bijna iedere man op het vliegveld. Op straat zie je dat iedere vrouw haar gezicht heeft bedekt met een soort van goud, dit heet thanaka.  Thanaka is een geel papje dat wordt gemaakt van water en boomschors. Niet alleen vrouwen gebruiken dit, ook menig kind hebben wij hiermee gezien. Men gebruikt dit als schoonheidsideaal en als zonnebrand.

Het hotel waarin wij verblijven is heel Westers georiënteerd. Des te groter het verschil met de ‘werkelijkheid’ hier in Yangon.

Nadat wij hadden ingecheckt zijn wij direct de stad in gegaan, naar downtown. Jeetje is dit nu wat je noemt een cultuurshock? Ondanks dat Steef en ik al aardig wat landen in Azië hebben bezocht, krijgen wij hier toch even een ander gevoel. Wij begrijpen waarom wij meerdere malen hebben gelezen dat je hier invloeden van India terugziet. Wat een drukte, totaal niet te vergelijken met Bangkok. En wat een getoeter en hectiek in het verkeer. Oversteken lukt hier gewoon niet en ik schrik me steeds rot van al die toeters. Overprikkeld raak je hier absoluut. Geuren, lawaai, viezigheid, je krijgt het allemaal hier. Op weg naar downtown zijn wij de eerste pagode tegengekomen. Je kon hier een rondje lopen door de pagode. Allemaal locals zie je hier offeren, mooi om te zien dat veel mensen hier hun rust vinden. Echter was de pagode niet zo mooi. Ik vond het zeer armoedig. Na de pagode wilden we naar een grote markt. Lopend daarnaartoe kregen we een goed beeld van dit gedeelte van de stad. Men leeft echt buiten. Al een paar keer vandaag hebben we kleine monniken gezien die eten verzamelen. Dit krijgen zij van de locals hier. Monniken hebben namelijk een hoog aanzien. De monniken waar ik het nu over heb, waren echt heel jong en lopen meestal in drietallen over straat. Ik denk dat de jongste 3 of 4 jaar was.

Overal op staat zie je mensen en kinderen slapen en eten. Overal ligt afval en men gooit ook echt alles op de grond, dat is hier heel normaal. Wat verder opvalt en wat in heel Myanmar zo schijnt de zijn, is dat op de straten heel veel rode vlekken zitten. Dit is het gevolg van het uitspugen van Betelnuts. Dit is rood spul dat met allerlei ingrediënten in een blad is gerold. Bij het kauwen komt veel vuurrood speeksel vrij. Het is vergelijkbaar met pruimtabak.

De markt waar we naartoe gingen heet de Bogyoke Aung San Market. Hier vind je veel kraamjes die jade verkopen, een edelsteen. Het leek ons een leuke markt, maar gezien de tijd en het feit dat wij nog terugkeren in Yangon, zet ik het bezoekje van de hele markt op mijn lijstje voor de volgende keer.

Na downtown, zijn wij naar de waterkant gegaan en hebben hier de ferry genomen naar Dalah. Je stapt dan met een hele massa mensen op de boot naar de overkant. Ik las dat het mooi was om dit tijdens zonsondergang te doen. Tevens waarschijnlijk een tijdstip waarop iedereen van het werk naar huis gaat. En inderdaad was er een mooie zonsondergang te zien. Bij het uitstappen stonden tig scooters je op te wachten. Wat een armoede. Ik voelde hier niet zo een fijne sfeer en al snel nam ik genoegen met het varen op de ferry en zijn we snel weer teruggegaan. Het is lastig omschrijven wat er niet fijn voelde, maar dit zijn dan de momenten waar je het later nog over hebt. Maar goed, terug met ferry en op zoek naar een eettentje. Wat is internet dan toch fijn, want thuis had ik over een leuk restaurant gelezen waar ze de lokale keuken serveren, maar wel een goede hygiëne hebben. Hier zijn wij dan ook gaan eten. Even weg uit de hectiek terwijl je er letterlijk nog middenin zit. Het eten was super lekker en het restaurant zaten alleen maar Westerlingen die we verdeling de stad nog amper waren tegengekomen. Dit was dus een meevaller, aangezien we eigenlijk hadden verwacht dat het eten in het hotel zou worden. Maar hoe lekker en fijn het ook was, het is dubbel. Je loopt namelijk de deur uit en je bevindt je weer in een totaal andere wereld. Maar goed, na even de benen rust te hebben gegeven en met een goed gevulde maag, kan je alle drukte weer goed aan en liepen wij naar het hotel. Nu, op dit moment lig ik op bed en bedenk ik mij wat ik nu vind en voel. Hoe vind ik de mensen? Vind ik het een mooie stad? En nog veel meer van deze vragen komen in mij naar boven. En.. ik kan er geen antwoord op geven. Ik weet alleen wel dat het nu al een mega ervaring is. Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat de dag van morgen gaat brengen en wanneer ik voor mijzelf antwoorden kan geven op de vragen. Nu lekker slapen, de indrukken verwerken en morgen in ieder geval naar de Shwedagon Pagode.

Dag 5 Yangon.

Vandaag stond de Shwedagon Pagode en de circle train op de planning. Al lopend kwamen wij de pagode tegemoet. Want al van ver zie je deze grote pagode. De Schwedagon pagode is de grootste tempel van Myanmar. Je kan de pagode vanuit veel plekken in de stad zien, hij is namelijk 98 meter hoog en is bekleed met 50.000 kilo bladgoud. Voor het boeddhisme is deze pagode één van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorten ter wereld.

Je hebt 4 ingangen, waarvan wij naar ingang noord liepen. Het is zo groot dat wij zo een half uur verder waren totdat we bij de juiste ingang waren. Je doet gelijk je schoenen uit, waarna je met een lift naar boven gaat. Al direct hangt er een fijne sfeer en je ziet veel locals met offers. Wij vonden het zeer indrukwekkend om te zien. Er hing een fijne en rustige sfeer. Hierdoor hebben wij hier op ons gemak dik anderhalf uur gelopen. Natuurlijk staat de gouden pagode centraal, maar daaromheen vind je tientallen kleinere pagodes, tempels, muurschilderingen en boeddhabeelden. Overal zie je mensen die wierook en kaarsen aansteken, offers neerleggen en gebeden opzeggen. Rondom zijn veel boeddhabeelden te vinden die allen een andere dag van de week vertegenwoordigen. Men gooit hierbij water over het hoofd van de boeddha om zo boeddha te eren. Belangrijk hieraan is, is dat je het offer brengt op je geboortedag. Op het laatst zag ik een goud karretje dat middels een soort van kabelbaantje de pagode bereikt. Het blijkt dat men goud koopt en dat dit in het karretje omhooggaat om het vervolgens op de pagode te plakken.Al met al super inspirerend!

Na de lunch zijn wij opzoek gegaan naar het station. Eenmaal gevonden moesten we snel een ticket kopen want de trein zou snel vertrekken. Dus wij snel over het spoor (dat is hier de normaalste zaak van de wereld) naar de overkant gelopen om de trein te halen. Nou snel betekent hier dus wat anders. We zaten gerust nog dik 10 minuten voordat hij vertrok. Een ritje in de trein is echt een mooie gelegenheid om te zien hoe het er hieraan toe gaat. Naast mij zat een klein jongetje (met thanaka) starend naar mijn camera te kijken. Ik vroeg of ik een foto mocht maken en liet hem zijn foto zien. Hij vond het maar apart en wilde steeds nog een keer kijken en begon te lachen. Daarna tikte hij mij nog een paar keer aan om nog even te kijken. Dit zijn de mooie momenten!

De trein is hier niet zo maar een middel om je enkel te vervoeren. De bevolking verkoopt en koopt in de trein hun groente, fruit, eieren en zelfs kippen. Van mais tot sinaasappels, vaak gedragen in een mand op het hoofd, alles komt voorbij.  Echt een rijdende markt. Bij iedere ‘halte’ komen er nieuwe verkopers binnen. En dat is dus om de minuut, want stoppen doen ze maar al te graag. En wanneer je dan weer gaat rijden, gebeurt dit in een slakkentempo en voor je het weet sta je weer stil. Regelmatig sta je wel een kwartier stil (we zijn er niet achter waarom). Na zo een anderhalf uur dit terugkerende patroon te hebben meegemaakt, vond ik het wel genoeg en merkte ik dat ik er onrustig van werd. “Waarom staan we nu weer stil?” Je bent het zo niet gewend en je zou denken dat je het dan misschien wel lekker vind dat tijd er niet toe doet, maar jeetje ik kan er dus slecht tegen. Dan ga je wel weer de sprinter van de NS waarderen, waar ik een aantal jaar mee naar Rotterdam ben gegaan en waarvan ik baalde dat ik niet de intercity had..... moet je nagaan...

Al was ik het na een tijdje zat, wel onwijs leuk en interessant om te zien! Na lukraak ergens uitgestapt te zijn, hebben wij ons met de taxi naar een park laten brengen, waar je een mooi uitzicht hebt op de Schwedagon pagode. We dachten even te gaan chillen en dan wachten totdat de zon onder zou gaan. Het chillen lukte hier niet heel erg omdat er overal reuze mieren over je heen lopen. Al snel hadden we door dat we geen mooie lucht zouden krijgen, toch hebben we gewacht totdat het donker werd. Dan is de pagode namelijk verlicht. En dat was het wachten zeker waard! Hier snel nog een mooie foto van gemaakt en toen moest je het park uit.

De rest van de avond hebben we in het hotel doorgebracht want de douche was echt even noodzakelijk en om 05:00 uur de wekker want morgen vliegen wij naar Bagan. De plek waar wij erg naar uit kijken!