Mandalay

28 januari 2019 - Mandalay, Myanmar

Vanuit Bagan zijn wij met de taxi naar Mandalay gereden. Een rit met veel hobbels, kuilen en bochten. Beide magen en darmen vonden het wat minder fijn, maar inmiddels kunnen we weer een beetje lokaal eten verdragen :)

Mandalay, is ook weer één van de vroegere hoofdsteden van Myanmar geweest. Het is hèt boeddhistisch centrum, waar dan ook veel monniken wonen.

Het valt ons op dat deze stad deels echt wel modern wil zijn. In tegenstelling tot Yangon, ziet het schoner uit, zijn er grotere en internationalere winkels en is er veel in aanbouw. Ook de sfeer is relaxter, de stad valt ons zeker niet tegen.


Het hotel waarin wij verblijven viel ons wel een beetje tegen, maar de kamers zijn schoon en dat is het belangrijkste. Heel het hotel zit vol met Chinezen. Dit levert leuke en verbazingwekkende situaties op tijdens het ontbijt. Ik wil men niet in hokjes plaatsen, maar de Chinezen die wij hebben gezien, houden er aparte normen, waarden en rituelen op na. De hoeveelheid die zij eten maar bovenal WAT zij eten in de ochtend.. je moet het maar weg krijgen. Wij mochten dan ook genieten van de rochels die men maakte en bekeek in hun zakdoek, heerlijk om te horen en te zien. Zeker tijdens je ontbijt ;)

Maar goed, vervelen dat doe je niet!

De eerste dag konden wij een fiets van het hotel krijgen en daarmee zijn wij naar Mandalay Palace gefietst, ook wel Grand Palace genoemd. Zoals ik ook al eerder had gelezen was dit niet bijzonder, zelfs heel uitgestorven en verpauperd. Na toch even een rondje te hebben gelopen, zijn wij verder gegaan naar Mandalay Hill. Hier moesten wij een flink en stijl stuk naar boven lopen. Bovenaan staat een kleurrijke tempel en heb je een mooi uitzicht over de stad. Ook hier zijn nauwelijks westerlingen en daarom wil men ook graag met ons op de foto! Soms vraagt men het, maar het komt ook voor dat ze gewoon naast je staan terwijl ik zelf aan het fotograferen ben. Blijft toch een aparte gewaarwording.

Voor de tweede dag hadden wij via het hotel een taxichauffeur geregeld die ons naar de koningsteden zou brengen. Toen wij werden opgehaald door deze vriendelijke man die wat op leeftijd is, bleek dat wij een ‘tour’ hadden geregeld. Hij liet ons zien waar wij naar toe zouden gaan deze dag en dat was ook precies hetgeen dat wij wilden zien. Wij merkte dat deze man wist waar hij het over had en vanaf dat moment hebben wij het over ons heen laten komen. Dat was echt even fijn om zelf niks te hoeven bedenken en vooral om efficiënte routes te maken. Hij heeft ons veel pagodes en andere bezienswaardigheden laten zien in de 3 koningsteden: Ava, Amarapura en Sagaing. Ik zal een paar bezienswaardigheden uitlichten.

Allereerst het klooster dat wij hebben bezocht. In dit klooster wonen 1500 monniken. Om een uur of 10:30 lopen de monniken achter elkaar om eten te verzamelen. Dit tijdstip is dan ook bij de toeristen bekend. Dit was namelijk de eerste activiteit die echt toeristisch was. Allemaal mensen die hun camera hadden gericht op de monniken. Ik moest even over een drempel heen stappen, want ik vind het maar niks. Het zijn toch ook gewoon mensen. Maar de bijzondere ervaring woog ook voor mij zwaarder en dus deed ik ook mee en stond ook ik met mijn camera paraat. Even later ging de hele bups naar 1 plek. Wij volgden en zagen de monniken in eetzalen eten. De kleine monniken van de grote gescheiden. Daarna verspreide men zich over het terrein en zag ik overal mooie plaatjes in :). Nee, buiten het feit dat ik ze fotogeniek vindt, is het toch wel heel erg leuk om te zien. Wij staan toch als nieuwsgierige buitenstaanders middenin hun leven, dat zich iedere dag zo afspeelt. Voldaan gingen wij hier dan ook weg.

Tussen de bezienswaardigheden door bracht de chauffeur ons bij een restaurantje waar wij konden gaan lunchen. Ik heb dit restaurant op camera vastgelegd, dat was het wel waard. We namen wat ons het lekkerst leek en ik moet zeggen, het was niet onaardig. Totaal hebben wij omrekenend voor €3,10 gegeten. Dat gaan wij hoogstwaarschijnlijk niet meer overtreffen.

Dan Ava. Via een bootje, dat constant naar de overkant vaart, kwamen wij aan in Ava. Direct stonden honderden huifkarren je op te wachten. Honderden voor hoeveel toeristen??? Maar goed, wij gebruiken onze gezonden benen. Intens zielig vind ik namelijk voor deze paarden. In Ava zagen wij het platteland. De geur van paardenstront en het uitzicht op bananenplantages, laten je het platteland van Myanmar beleven.

Als laatste licht ik de U-Bein brug toe. Deze brug is 1,2 km lang en is daarmee ‘s werelds langste teakhouten brug. De brug is voornamelijk bijzonder om te bezichtigen tijdens zonsondergang. Dit hebben wij dan ook gedaan. Je ziet talloze bootjes aan de kant liggen en het leek ons toch ook wel heel leuk om hier even te varen. Het was wat aan de dure kant (voor hier), maar ach je bent er maar 1 keer. Dit zijn de momenten dat een taalbarrière ervoor kan zorgen dat de verwachtingen wat anders zijn. Want het werd geen stukje varen... We stapten in en even later werden alle bootjes neergelegd voor de brug en kon het wachten gaan beginnen. Makkelijk verdiend voor ‘onze vriend’. Haha maar dat mag de pret niet drukken, want de zonsondergang was supermooi en ook hier kunnen wij al hard om lachen. 

Moe maar voldaan keerde wij terug naar het hotel en zaten de dagen er hier ook al weer op, wat gaat het snel!

Nu naar Inle Lake!


Nu ik dit schrijf zijn wij in het Inle Lake. Door de slechte WiFi hier, blijft het nu waarschijnlijk alleen bij een verhaal

Foto’s

5 Reacties

  1. Tante Loes:
    28 januari 2019
    Wat een prachtig verhaal weer. Wij moesten vorig jaar in Singapore en Maleisië ook regelmatig op de foto met de locals. Wat wil je ook lange vrouwen met witte en rode haren! Veel plezier verder
  2. Mariam:
    28 januari 2019
    Wat een indrukken weer, het is maar goed dat je het meeste opschrijft zo kunnen jullie het later samen met de foto’s nog eens herbeleven.
    Erg leuk weer om te lezen. Veel plezier voor de komende dagen.
  3. Bettina en Willem:
    28 januari 2019
    Wederom een leuk verhaal van wat jullie allemaal hebben meegemaakt. En weer mooie foto’s die jullie hebben gemaakt. De autorit naar Mandalay was wat minder met al dat gehobbel. Maar later zullen jullie er met een lach aan terug denken. Zeker als er steeds meer toeristen komen en de wegen ook beter worden. Jullie hebben weer leuke en mooie dingen beleefd. Wij hopen, dat jullie weer veel moois zullen zien en beleven bij het meer van Inle. Nog een fijne vakantie.
  4. Michel Sen.:
    28 januari 2019
    Het is iedere keer weer zo leuk om jullie verhalen te lezen. Het is inderdaad een hele andere wereld. Ook de foto’s zijn zo fantastisch mooi. Hiervan kunnen er veel ingelijst worden. Wat is het een indrukwekkende reis. Kijk weer uit naar jullie vervolg. Geniet maar van elk moment.
  5. Hennie:
    28 januari 2019
    Wat een leuk verslag weer, en die foto's, geweldig. Kijk al weer uit naar je volgende verhaal. Zo laten jullie ons ook mee genieten van deze mooie reis.