Inle lake

Vanuit Mandalay hebben wij een kortdurende vlucht gehad van 35 minuten. Vanuit het vliegtuig zagen wij al best veel bergen en dit had je dus niet willen rijden. Al redelijk vroeg,  zo rond de lunch, kwamen wij dan ook aan in ons hotel. Een schattig klein opgezet hotel met allemaal cottages.

Wij hebben er voor gekozen om te verblijven in een plaatsje dat niet direct aan het meer ligt, maar dat genoeg restaurantjes biedt. Ook hier biedt het hotel weer fietsen aan. Myanmar blijkt een heus fietsland. En ik hoop dat dat alleen maar meer wordt, want aan milieuvervuiling lijkt men hier niet echt te denken, gezien de zwarte uitlaatgassen van bootjes, auto’s en met name de scooters. 

Na aankomst zijn wij op de fiets het plaatsje gaan verkennen. Het straalt een rust uit en je merkt dat je echt de grote stad uit bent. Tijdens het fietsen kom je dan ook regelmatig wat koeien tegen en zelfs buffels. Het is heel leuk dat je op de fiets als snel een indruk kan krijgen van de plek waar je de komende dagen verblijft.

Door het ziek worden van het ene op het andere moment, hebben wij wel geleerd om alles wat je wil doen, absoluut niet uit te stellen en dus hadden wij voor de eerste dag de boottour geregeld. Om 8 uur werden wij lopend opgehaald en naar het bootje gebracht. Vanuit daar zijn wij gaan varen naar het meer. Het was best koud. Lekker met ons vest aan, gingen wij met veel snelheid over het water en zagen wij het meer zoals wij hadden verwacht. Hele dorpen bestaande uit zelfgemaakte huisjes op palen in het water. Naast deze huizen zie je veel drijvende landbouw.                                                                                                                       De boottour was strak georganiseerd. Stukjes varen werd afgewisseld met bezoekjes aan een zilverfabriek, weverij, tabakmakerij en een markt. Wij stonden versteld hoe slim men hier is omgegaan met de middelen die zij hebben, waardoor wij het idee hebben dat ze zeer zelfredzaam zijn!

Op de tweede dag was de grote markt in het plaatsje waar wij verbleven en dus gingen we vroeg naar de markt. Wat een drukte, allemaal locals die hier hun groeten, fruit en vlees kopen. Het schijnt ook zo te zijn dat men uit de bergen hiernaartoe komt om hun producten te verkopen. Wij hebben nu al best veel markten gezien en het blijft leuk! De markten zijn overigens niet ingesteld op onze lengte. Je moet contant gebukt lopen, aangezien er doeken heel laag zijn ophangen. Prima voor de beveiliging hier maar ons bezorgd het een verrekte nek.

Later zijn wij naar de hotsprings gegaan. Hier zijn 3 baden te vinden die gevuld zijn met puur water uit de bergen en verwarmd zijn naar verschillende temperaturen. Het was leuk om even naar toe te zijn geweest, weer iets totaal anders. Wij hadden 2 uur de tijd, aangezien de tuktuk man bleef wachten. Aangezien wij het koudste bad al onwijs heet vonden, hebben wij gewoon lekker 2 uurtjes uitgerust.

In de avond zij wij alsnog een bootje ingestapt om de zonsondergang op het meer mee te maken. Wij wilde namelijk deze 2 dagen zo afsluiten, aangezien varen op het Inle Lake toch wel centraal staat en omdat wij het zo leuk vonden. Ook deze keer was het weer mooi. We legde aan bij een stukje groen op het water en vanuit daar hebben we de zon onder zien gaan. Mooie afsluiter van Inle Lake.

Inle Lake heeft onze verwachtingen absoluut waargemaakt. De natuur, hoe men leeft en echt de vriendelijkheid van de mensen . Over dat laatste gesproken. Het viel gelijk op hoe vriendelijk het personeel van het hotel is. Enkel vrouwen zijn hier werkzaam en zij willen je het vanaf minuut 1 je naar je zin maken. Deuren worden voor je opengehouden, ze voorzien je van informatie, wensen je een fijne dag/nacht en natuurlijk de glimlach die deze vrouwen altijd bij zich dragen. Deze vriendelijkheid en lieve uitstraling hebben wij nog niet eerder gezien.

Niet alleen in het hotel was men lief. In de afgelopen dagen heb ik de mensen van een restaurantje hier in mijn hart gesloten. Een leuk tentje dat bestaat uit een bamboe huisje en waar de keuken er primitief, maar super georganiseerd en schoon uitziet. En wat een lekker eten hier! Het is blijkbaar avocado seizoen en dat vond ik maar al te fijn. Het eten was dus zalig, maar met name de lieve mensen maakte dit restaurantje onze favoriet. Ze herkennen je al na de eerste keer en zijn super lief. Tijdens de laatste keer hier te hebben gegeten, bedankte de eigenaresse ons en wenste ons een mooi en gelukkig leven. Wij wenste dit haar natuurlijk terug. Hierop antwoordde zij:” Het leven is niet altijd makkelijk, maar met lieve vrienden en familie om je heen, kan je altijd samen vechten en kom je ver!”.                          Haar zin bleef nog even in mijn hoofd rondspoken en ik zal zeker nog eens aan haar woorden terugdenken.

Tot het volgende en waarschijnlijke laatste verhaal vanuit Ngapali xx